Rouwkaart
“Met grote verslagenheid delen wij u mee…”. Er ligt een rouwkaart op mijn bureau. Ik ben ook verbijsterd. Natuurlijk door het overlijden van deze jonge patiënt, maar eerlijk gezegd ook over de zin: “Totaal onverwacht van ons heengegaan…” Deze patiënt had namelijk allesbehalve een gezonde leefstijl. Hij rookte fors, dronk behoorlijk wat alcohol, was bovenmaats en last van een flink portie stress.
We kenden elkaar al jaren. Meneer kwam altijd trouw op het spreekuur in verband met zijn Diabetes en vasculair verhoogd risico. En in al die jaren zijn er heel wat persoonlijke thema’s aan de orde gekomen. De financiële problemen die meneer had, een kind verslaafd aan drugs, de nodige lichamelijke problemen ten gevolge van zijn Diabetes…
Door middel van motiverende gespreksvoering heb ik enorm mijn best gedaan om gedragsverandering te bevorderen. Inleven, begrip tonen, positief blijven en actief luisteren. Ik heb vaak de risico’s van zijn gedrag benoemd. We hebben samen doelen opgesteld. Verder heb ik samen met de huisarts diverse medicijnen voorgeschreven en verwijzingen gemaakt naar heel wat disciplines binnen de ketenzorg. Met elkaar hebben we getracht de gezondheid van meneer te verbeteren. En nu? Nu is de patiënt jong overleden…
Nee, “totaal onverwacht” is het voor mij niet, maar voel mij toch wel een beetje bedroefd. Er gaan verschillende gedachten door mijn hoofd. Heb ik iets verkeerd gedaan? Waarom is het ons niet gelukt? Ik kom al gauw tot de conclusie dat we met elkaar ons best gedaan hebben. Gedragsverandering is ingewikkeld. Gelukkig lukt het vaak wel, maar helaas niet bij iedereen.
Het spreekuur staat op het punt te beginnen. Ondanks deze verdrietige gebeurtenis heb ik nog steeds het vertrouwen dat de POH het verschil kan maken. Moedig voorwaarts!
Mandy Varkevisser