Frituur

22-11-2022

Het is een drukke vrijdag. Het middagspreekuur is in volle gang. Er zit een echtpaar tegenover mij. Ze komen voor de jaarcontrole: mevrouw voor CVRM/COPD en meneer voor Diabetes Mellitus type 2/COPD. Het gaat goed met ze, aldus mevrouw. Tijdens het consult komen er echter wel bepaalde dingen aan het licht…..

Het hoesten neemt toe bij mevrouw en er is ook wat geheugenverlies. Meneer zegt twee kg afgevallen te zijn, omdat hij meer taken heeft in het huishouden nu mevrouw wat achteruitgaat.

Ik doe de controles, neem een CCQ-vragenlijst af en geef de uitslag van het laboratoriumonderzoek. Ik zie inderdaad dat er een achteruitgang is bij beiden. Op een positieve manier probeer ik uitleg te geven over de invloed van leefstijl op de gezondheid. Stoppen of minderen met roken, gezonde voeding en dagelijks bewegen zijn de adviezen.

Terwijl we hierover praten, gaat de mobiele telefoon van mevrouw over. Ze drukt ‘m weg. Vlak daarna rinkelt het apparaatje weer. Het zal vast belangrijk zijn, dus mevrouw neemt het telefoontje toch aan. Terwijl zij zachtjes telefoneert, is meneer aan het woord over zijn liefde voor hengelen als antwoord op mijn vraag over sporten/beweging.

Hoor ik het nu goed? Zit mevrouw ondertussen frituur te bestellen tijdens het spreekuur? “Voor mij een patatje mayo en een broodje frikandel. Leo, wat wil jij?”, vraagt ze fluisterend aan haar man, alsof ik het niet hoor. Ik zie de schaamte bij haar richting mij. Meneer is doof, dus die zegt: “Wat zeg je? Praat toch eens wat harder!” Nu moet mevrouw haar stem wel verheffen: “Wat je bij de snackbar lust, onze zoon staat daar nu en vraagt wat wij lusten”. Ze maakt een ‘sorry-gebaar’ richting mij. “Doe maar een patat speciaal en een kroket”, zegt meneer.

Ik schiet in de lach als ik het tafereel beluister vanachter mijn bureau. Ik denk dat het tijd is om weekend te vieren.

Mandy Varkevisser