Hè?!

Een echtpaar op leeftijd komt voor de eerste keer bij mij op het spreekuur. Al snel merk ik dat meneer – waar het consult om draait- moeite heeft mij te verstaan. Bij het voorstellen van mezelf zie ik dat hij naar zijn vrouw kijkt, waarop zij luidkeels herhaalt wat ik zojuist vertelde. Ik zie dat meneer twee gehoorapparaten draagt. Mevrouw is voornamelijk mee om te ‘tolken’.

Ik moet direct denken aan mijn oom en tante: als er meerdere gesprekken door elkaar gaan kijkt mijn oom verward heen en weer. M’n tante geeft dan bij het bezoek aan dat hij het gesprek niet kan volgen, tikt hem tussendoor op zijn arm en praat hem hoorbaar bij. Vervolgens geeft hij met een lach aan dat hij het gesprek niet kan volgen (dat wat m’n tante een minuut eerder al had verteld). Ik weet dat hij het vervelend vindt om niet deel te kunnen nemen aan het gesprek, want hij is een gezellige prater.

Zo ook de meneer op mijn spreekuur. Ik vind het belangrijk om het gesprek tot hém te richten, immers draait het om zijn gezondheid. Ik praat daarom veel luider dan mijn normale volume, kijk hem aan en gebruik mijn handen om bepaalde woorden meer kracht bij te zetten. En dat werkt, want na een tijd kijkt meneer niet meer naar zijn vrouw voor vertaling.

Ik vertel meneer dat ik me kan voorstellen hoe vervelend het moet zijn om slecht te horen. Hij vertelt dat hij vroeger werk deed waar een geluidssterkte van 127 decibel altijd aanwezig was, en zijn gehoor daardoor al op jonge leeftijd is beschadigd. Ik antwoord dat ik mij niet kan voorstellen hoe hard dat zou moeten klinken, en ook mevrouw zegt dat ze daar geen voorstelling van kan maken. Als ik het later opzoek, kom ik erop uit dat bij 100 DB de grens ligt waarbij we ons niet prettig meer voelen en bij 120 DB de pijngrens is bereikt. Een volume van 130 DB is vergelijkbaar met een luchtalarm. Dan hebben we het nog niet eens over het ontbreken van gehoorbescherming destijds…

Door dit stukje extra aandacht in het consult hebben we een ontzettend fijn gesprek. Als POH begeleid ik patiënten en geef ik voorlichting, zo waardevol dat ik zelf ook iedere keer weer van patiënten leer!

Soebira Ottevanger

Soebira Ottevanger-Corné volgt sinds november 2023 de één-jarige opleiding bij Avans + tot Praktijkondersteuner in de Huisartsenzorg (POH). Ze loopt stage bij huisartsenpraktijk Jacobs, Lammers & Smits in Geertruidenberg en is sinds september werkzaam als POH-s bij een huisartsenpraktijk via Star-shl. Zij is een van de bloggers van de NVvPO die verhalen deelt uit de praktijk.