Man van de klok

“We moeten het gesprek helaas al afronden” zeg ik enigszins beschaamd. Voor mij zit een oude dame die ik al een jaar niet gezien heb. Via de telefoon heeft zij een afspraak van een kwartier gekregen en dat vind ik voor een jaarcontrole te kort. Er was namelijk wel het één en ander te bespreken: bijwerkingen van de ACE-remmer en de invloed van haar hartfalen op de beweging. Dit zorgde voor een uitloop van mijn spreekuur. In gedachten ben ik al bij de volgende patiënt, die al een tijdje in de wachtkamer zit: zou hij het erg vervelend vinden?

Mijn ongerustheid klopt. Zodra ik hem uit de wachtkamer haal, begint hij direct: “Ik dacht dat je niet meer zou komen. Ik heb wel meer te doen vandaag”. Ik excuseer mij voor de uitloop en geef aan dat ik voor hem net zoveel tijd maak. “De vraag is of ik nog wel de tijd voor jóu heb!” zegt hij met enig sarcasme. Oei, ik voel ‘m wel…

Laat ik maar gauw van start gaan. Zoals altijd begin ik met het vragen hoe het gaat. Meneer begint te vertellen. Hij is op wandelvakantie in Zwitserland geweest. Voor ik het weet zit ik foto’s te kijken van de mooie bergen en meren van het Alpenland. Ik toon interesse, niet alleen uit beleefdheid maar geniet oprecht van dit soort enthousiaste gesprekken.
Ik probeer toch het onderwerp weer wat te draaien naar de gezondheid en leefstijl. Meneer geeft aan een verminderd gehoor te hebben. Er is bij de audicien een gehoorapparaat aangemeten. Daarnaast vertelt hij dat zijn jongste broer recent een hartinfarct heeft gehad en hem dat wel zorgen baart wat betreft de familiaire belasting. Bij het geven van de uitslag van het bloedonderzoek breng ik onder andere zijn oplopend cholesterol ter sprake. Ik kies er samen met meneer voor een cholesterolremmer te starten.

De klok tikt door. Er is al meer dan een half uur verstreken. Stiekem moet ik wel lachen. Eerst morren dat het lang duurt en vervolgens zelf op de praatstoel plaatsnemen. Ik heb het laten gebeuren, omdat er na dit consult een administratietijd volgt, maar zou meneer zich realiseren dat hij zélf ook wat tijd in beslag nam?

Mandy Varkevisser